انوع اضطراب های ورزشی در ورزشکاران

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی لرستان ورزشی بر اساس  نظر کارشناسان و روانشناسان ورزشی اضطراب در ورزشکاران به دو دسته کلی اضطراب حالتی و اضطراب صفتیدسته بندی می شود.

 اضطراب حالتی:

نوعی اضطراب موقتی است که شرکت در یک رقابت خاص ورزشی، در ورزشکار ایجاد می کند. وقتی ورزشکار در خط شروع مسابقه نگران و نا آرام است و تند و کوتاه نفس می زند این وضع، حالتی هیجانی ، موقت و پاسخی به موقعیتی که تهدید کننده دانسته می شود . این حالت ممکن در اثر تغییر وضعیت محیطی تغییر کند. این نوع اضطراب به صورت عمده دو نوع اضطراب حالتی جسمانی و شناختی در ورزشکاران و افراد به شرح ذیل ایجاد می کند:

 اضطراب حالتی جسمانی:

 به اضطراب ویژه مانند خواندن اسامی ورزشکاران انتخاب شده در تیم ملی ، گفته می شود که با پاسخ های جسمانی مانند افزایش ضربان قلب ، کوتاهی تنفس و لرزش دست و ... نمایان می شود و روش های جسمانی مانند ورزش بهترین راه کاهش آن است که علائمی نظیر تپش قلب ، تعریق و افزایش تنفس ، سرد و مرطوب بودن دست ها و پاها ، انقباض معده ، تنش عضلانی ، سفتی گردن و شانه ها ، صحبت کردن پی در پی ، انحراف دید ، تهوع و استفراغ و اسهال ، بی خوابی و سرخ شدن صورت و لرزش صدا و تکرر ادرار از نشانه های این نوع اضطراب می باشد.

اضطراب حالتی شناختی:

 اضطرابی است که بر اثر احساس ها و هیجانها نشان داده می شود ، با پاسخ های فیزیولوژیکی و معمولا در اثر انتظارات منفی پیش می آید و از طریق تصویر سازی ناخوشایند و خودگفتاری منفی مشخص می شود که با علائمی همانند دودلی و تردید، احساس سردرگمی، تمرکز ضعیف ، افکار منفی و کج خلقی ، عجول بودن نگرانی ، بی قراری و ناتوانی در حفظ آرامش ، فقدان لذت ، ترس و فراموشی و همچنین ایجاد اختلال در خواب فرد ورزشکار نمایان می شود.

اضطراب صفتی :

این نوع اضطراب به گرایش کلی فرد برای مضطرب بودن یا زیر فشار روانی قرار داشتن گفته می شود . به عنوان مثال مانند ورزشکاری که نگران وضعیت زمین بازی برای مسابقه ای است که یک ماه دیگر برگزاری می شود . این نوع از اضطراب یک حالت به نام اضطراب صفتی رقابتی دارد .

اضطراب صفتی رقابتی:

اضطرابی است که در هر گونه موقعیت رقابتی ورزشی و غیر ورزشی به وجود می آید که به نظر می رسد مانند سایر خصیصه های شخصیت پایدار باشد .

 *دکتر لاله سامع 

انتهای پیام/